Kızılcabölük, Denizli’nin Tavas ilçesine bağlı bir mahalledir. Aydın – Karacasu – Muğla yol güzergahında bulunmaktadır. 1912 yılında kasaba olmuştur.2013 Türkiye yerel yönetim reformu ile mahalle statüsü kazanmıştır.2024 yılının ADNKS (Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi) verilerine göre nüfusu 3301 kişidir.

Kızılcabölük, Orta Asya’dan göç edip gelen Avşarların kurduğu bir yerleşim yeridir. Rivayete göre beyin üç oğlundan biri Serinhisar yönüne giderek bu bölgeye yerleşmiştir. İkinci oğlu Kızılca’da kalmış, Bey ve üçüncü oğlu da Kızılcabölük’ün yerleşimlerinin temellerini atmıştır.

Kızılcabölük önceleri dağınık bir yerleşim düzeni ile kurulmuştur. Çobanlıkla geçinen halk, oba denilen 7-8 bölükte yaşamıştır. Zamanla buralara hırsızların dadanması sonucu halkın dirlik ve düzenliği bozulmuş, can ve mal güvenliği kalmamıştır. Bu durumdan rahatsız olan halk, zamanın Muğla valisi Cevher Paşa’ya durumu şikayet etmiş, Cevher Paşa gelerek Kızılcabölük’te incelemelerde bulunmuş ve halkın şikayetlerinin giderilmesi için bir yerde toplanılmasını istemiştir. Bu amaçla günümüzde de kullanılan Kavak Camii’ni yaptırtmıştır. Dağınık olan halk zamanla bu caminin etrafında toplanmaya başlamış ve bugünkü Kızılcabölük yerleşiminin temelleri atılmıştır.

Yaşlılardan ve yazılı kaynaklardan edinilen bilgilere göre yerleşimin adı hakkında çeşitli bilgiler ve söylentiler vardır. Bu bilgiler ve söylentiler değerlendirildiğinde hepsinin aynı noktada birleştiği fark edilmiştir.

1. Yerleşim kurulurken dağınık olarak kurulmuş. Bunlara “Bölük” denilmiş. Bu bölükler kırmızı (kızıl) topraklı yerlerde yerleşmişlerdir. O nedenle kızıl topraklıların yerleştiği yer anlamına gelen “Kızılcabölük” adı verilmiştir.
2. Kadınlar, başlarını kırmızı bir örtü ile örter, yaşlılar ve diğer erkekler de başlarına kırmızı fes giyerlermiş. Kırmızı börgülülerin, başlıklıların yaşadığı yer anlamına gelen “Kızılbörgü”, ”Kızılbörklü” adları ile anılmış. Bu adlar zamanla “Kızılcabölük” şeklini almıştır.
3. Mahallede idari yönden 1883 yılına kadar Muğla Menteşeoğulları beyliğinde kalmış ve 1883 yılında yapılan bir yönetim değişikliği nedeniyle Tavas ilçesiyle birlikte Denizli iline bağlanmıştır.

Kızılcabölük, Denizli iline yaklaşık 50 km mesafededir. Ege Bölgesinin güney doğusunda Denizli’nin güneyinde yer alır. Kasabanın kuzeyi dağlık olup güneyi düz ovalıktır. En yüksek yeri Çakıroluk Tepesidir.

Halkın geçim kaynağını tekstil, tarım, hayvancılık ve küçük el sanatları oluşturmaktadır. 500 civarında tam otomatik, 1500 civarında yarı otomatik ve 250 civarında el dokuma tezgâhı ile Kızılcabölük bir sanayi yerleşimi durumundadır.

Mahallede 2 İlköğretim okulu, 1 anaokulu, 1 lise ve 1 adet Endüstri Meslek Lisesi bulunmaktadır. Faal vaziyetteki sağlık ocağı, postanesi, Tarım Kredi Kooperatifi, Esnaf ve Sanatkarlar Kredi ve Kefalet Kooperatifi ve belediyesi ile yerleşim ve çevre köy halkına hizmet vermektedir.

Kasabanın devlet karayolu (Aphrodisias – Karacasu) güzergahında olması nedeniyle yine bu güzergahtan Muğla ve Pamukkale’ ye geçen turistlerin de uğrak yerlerindendir.

Kasabanın kuzey kısmında bulunan ve hâlen kazı işlemleri tamamlanamamış (Heraklia – Salbacea Hieronu) Ören tepesi her yıl yüzlerce turist tarafından ziyaret edilmektedir.

Herakliea Salbacea; (Babadağ) sıradağının güney eteklerinde kurulmuştur.

Şehrin deprem ve doğal afetlerle yıkılmasından sonra harabelerin pek çoğu yer altında kalmıştır.

Antik Coğrafya’ya bakıldığında Karya ile Frigya bölgelerini birbirinden ayıran (Salbacea) Babadağ Sıradağlarının eteğinde Tabea (Tavas) Ovasına hakim sırtlarda kurulmuştur. Antik kent Caria kenti olarak bilinir. Heracleia antik kenti ile Geyre – Karacasu’daki Aphrodisias kentini Tmelos çayı birbirinden ayırır. Her iki şehrin nehir tanrısı Tmelos’tur.

Herakleia batısında Aphrodisias, güneyinde Apollonia Salbacea ve Tabea, güneydoğusunda Sebastapolis ve Kidrama şehirleri vardır.

Eski çağlardan kalma bu şehrin kuruluş zamanını tespit etmek için henüz hiçbir delil olmamasına rağmen MÖ 1. yüzyılda kurulmuş olduğu tahmin edilmektedir. Herakleia Salbacea antik kentinin kalıntıları birbiriyle bağlantılı bloklar mevcut olup, bu blokların en büyükleri sekonder olarak duvar biçimini aldığı, birbiriyle dik açıdan kesişen yapıları meydana getirdiği bu duvarlarında caddenin korunması için yapılan bir hisara ait olduğu tahmin edilmektedir. Canlı insan figürleri arasında anne, baba ve çocukların bulunduğu dini töreni andıran bir topluluk, bir klinenin başında birçok kadın, oturan ve ayakta duran figürler, bir adamı taşlık bir bölgede bulunan kişilerle gösteren bir rölyef, ayakta duran Tanrıça Hera ve yenilmiş bir adamın yanında yay ile uğraşan bir diğer adam rölyefi, ayakta duran bir adam ile bir ağacın önündeki 4 sığır rölyefidir. Canlı figürler arasında tanrılarda bulunmaktadır. Afrodit, kucağı ve bacakları örtülü, üst bedeni açıkta olarak, Eros baş aşağı duran delfin tarafından eşlik edilmektedir.

Herakles, çenesinin altında düğümlenmiş bir aslan postu ve sol elinde Hesperides Ağacından aldığı elmalarla görülmektedir. Artemis dişi geyik üzerinde gösterilmiştir. Birçok görüntü efsanevi veya tarihi savaşları temsil etmektedir.